Meşe Hakkında

Üzerinde yaşadığımız gezegenin en önemli varlıklarını sayın deseler, ikinci elimizdeki parmaklara geçmeden aklımıza mutlaka gelecek olan şey, ağaçlar. Dünyayı besleyen, nefesini veren ve karşılığında hiçbir şey istemeyen ağaçlar... Bu yazıda, en kudretli ağaçlardan biri olan ve parke yapımında yaygın bir şekilde kullanılan meşeden bahsedeceğiz.

Her mevsim yapraklarını koruyan meşe, yaklaşık 400 kadar çeşide sahip. Türkiye’nin hemen hemen her yerine yayılmış 18 türü olan meşenin anavatanı Yunanistan’dan Pakistan’a kadar uzanır; Türkiye, Irak, İran, Suriye, Lübnan ve Afganistan’ı kapsayan bir çizgide ilerler. Ancak spesifik bir yetiştirilme bölgesi yoktur.

Dünya üzerinde bilinen en yaşlı meşe ağacı, Güney Carolina’da bulunuyor. 1500 yaşından büyük olan bu ağacın genişliği 20, boyu ise 27 metre.

Ülkemizde de 500 yaşında olduğu tahmin edilen bir meşe ağacı bulunmaktadır. Koca Meşe adı verilen bu ağaç Çankırı’da bulunuyor ve 2006 yılında tescil edilerek koruma altına alındı.

Meşe ağacının meyvesine palamut, tohumlarına ise pelit denir. Pelit, palamudun içinde yer alan kestane benzeri bir yemiştir. Kuşlar ve kemirgenlerin sevdiği bir yuva olan meşe ağacının kabuğu, çeşitli şekillerde kullanıldığında oldukça besleyicidir.

Kullanım alanları:

- Meşe ağacından elde edilen kereste, oldukça dayanıklı bir malzemedir. Parke imalatında ve ev eşyalarında sıklıkla kullanılır.

- Palamut boya üretiminde kullanılırken, içerisinden çıkan pelit hayvan yemi olarak kullanılır.

- Meşe ağacı çok iyi yanar, dolayısıyla yakacak odun olarak kullanımı da yaygındır.

- Dayanıklılığı sebebiyle iskeleler, köprüler ve hatta gemilerde meşe ağacı kerestesi tercih edilir.

- Sert olan meşe türlerinden merdiven, kapı ve pencere üretilebilir.

- Meşe ağacının kabuklarından aynı zamanda çay da elde edilir.

- Odunsu kokular içeren birçok parfümde meşe ağacı kullanılmaktadır.